Mustafa Nihat Ağacıkoğlu

İlahi hayat

Acı kahve tadında köpürüp

Hatır gözetirsin de

Hiç vefa göstermeden hiç insaf etmeden

Gelir omzuma çökersin

Anlıyorum kabul de ediyorum

Sana ektiklerimi besleyip büyütüyorsun

Gelip karşıma dikiliyorsun

Ama bir de seni sevmişliğim var

Gözlerinden öpüp yanaklarını sıkmışlığım

Elinden tutup yukarı çekmişliğim var

Hani bunların hakkı

Hatta seni birçok yerde hoşgörüp bağışlamıştım

İntikam aldığım da oldu tamam da

Seni heyecanlandırıp süpriz yaptığım o vakitleri de unutma

Hadi uzat elini de bi ayağa kalkayım

Belki yeniden iyi şeyler yapar

Hakkını verebilirim

Bak hayat öfkemi biliyorsun

Gözümü yumup seni nasıl dağıtacağımı tahmin edebilirsin

Hadi uzatma da ver elini

Yumruklarımı sıkıp

Şu ucuz kahpelikleri haklıyayım

Daha çok işim var

Ağız tadıyla ölmek için İşlerimi görmem gerek

Seni iliklerime kadar yaşadığım her bir an için

Vereceğim hesabı düzeltmem gerek

Hadi ikilettirme uzat elini

Namerde muhtaç etme demiyorum

Bu konuda eline kimse su dökemez

Ama beni yorma daha

Söz seni yaşadığım herşey için şikayetçi olmayacağım

İki oğlum var Eşim kardeşim var

Sağlam dostlarım da var

Sağlığım sıhhatim de iyi çok şükür

Ama hiç param yok

O da olsaydı seni yaşamaya doyum olmazdı

Hiç düşünmeden en az ikiyüz yirmi kilometre hızla yol alır

Varış çizgisini geçebilirdim

Yok mu para sende?