ÖLÇÜYÜ  KAÇIRMAMAK..

İnsan olmanın türlü sorumlulukları var. Adil  olmak da bunlardan biri.

  Adalet kavramı sadece hukuku ilgilendiren bir kavram değil elbette. Günlük yaşantımızda karşılaştığımız olaylara bakış açımız ve yaklaşımımız, adalet sınavından geçip geçmediğimizi gösteren en önemli mihenk taşı.
                                     ****
   ’’Muhakkak ki Allah size adil olmayı ve iyiliği emreder.’’ Nahl 90

        Allah adil olmayı ‘sizler’ diyerek hepimize emrediyor.Yeryüzünde ‘ölçü’  yaratan Rahman, bizden ölçülü davranışlar bekliyor.
       ‘En güzel yaratılış’ ile dünyaya gönderilen insanın yaratılış kodlarına uygun bir hayat yaşayarak istediği güzel sona ulaşabilmesi ‘ölçü’ yü kaybetmemesine bağlı.
                                   ****
  Adil olmak önemli.

  Adil olmanın ilk şartı ise, objektif olmak..

  Kişileri ve olayları değerlendirirken onlara olan öfkemiz, olumsuz kanaatlerimiz, kinimiz, husumetimiz bizleri objektif olmaktan uzaklaştırıp adaletsizliğe götürüyorsa ortada ciddi bir davranış problemi var demektir.

                               ****
’’Müslüman yalan söylemez’’  Hz Muhammed
  Adeletsiz olmakla yalan söylemek arasında çok yakın bir bağlantı var aslında.

  Nasıl mı?

  Doğrusunu bildiği halde bir çıkar için tersini söyleyen insan yalan söylemiştir.
  Doğrusu gözünün önünde olduğu halde görmemek için gözünü kapayanın bundan farkı var mı?

  Kişi yalanı bazen kendi çıkarı için söylerken bazen de başkasının çıkarı için söyler.  Çoğu zaman bu çıkar;  bir kurumun, bir devletin bir cemaatin ya da korunulması gereken başka bir şeyin çıkarı olur.

  Adaletsizlikte de öyle değil mi?

  Hukukunu korumaya koşullandığımız çevremizin çıkarları bizi yanlış yargılara sevketmiyor mu?

  Cemaatimiz, bizim gibi düşünenler, dostlarımız, akrabalıklarımız..

  Dürüst olalım, karşı mahalleden birisinin yanlışına  ‘bizim mahalle’nin insanının yanlışına baktığımız gibi mi bakıyoruz?

 Adil olmayan davranışlarımız, üzerini örttüğümüz gerçekler açısından yalana ne kadar da çok benziyor.
 

                                 ****

“Bir kavme olan kininiz sizi adaletsizliğe sürüklemesin” 
Maide 8

   Rabbimizin bizden istediği birşey var, o da ; kinimiz nedeniyle adaletsizliğe sürüklenmememizi emrediyor.

  Namaz kılmamızı emreden ayetle Adil olmamızı emreden ayet arasında kaynak, ve muhatap açısından bir fark var mı?
 

        O halde namaz emrine gösterdiğimiz haklı hassasiyeti ‘’Adalet’’ emrine de göstermemiz gerekmez mi?

        Allahın ayetleri arasında fark gözetmeden aynı davranışı sergilemek bize yakışacak bir erdem değil mi?
 
                               ****

  İnsanın en zor imtihanlarından birisi sevmediği halde bir kişi hakkında adil olabilmektir.

 Bir insanı değerlendirirken onun sadece değerlendirmemize konu olan yanına bakabilmek önemli elbette.

 Sevmesek de, hatta kalbimiz kinle dolu olsa bile adil olabilmek..

 Muhatabımız başka dinden, mezhepten, meşrepten, ideolojiden…
 Neyden olursa olsun değerlendirmelerimizde adil olmak zorundayız.

 Rabbimizin bizden istediği bu..

 Kolay mı? Elbette değil.

 Ancak İnsan kalmanın bedeli olan ilahi buyrukların unutulmaması gereken bir özelliği var ki o da ‘’Allahtan korkanlardan başkalarına’’ ağır gelmesi.

                                        ****

  Madalyonun bir diğer yüzü de sevgimiz nedeni ile gösterdiğimiz adaletsiz davranışlar.

  Sözü ya da davranışı tahlil ederken ‘kimin söylediğine’ göre geliştirdiğimiz bakış açıları..

  Oysa kinimiz gibi sevgimiz de biz adil davranmaktan alıkoymamalı.

                                      ****
  Adalet,  en çok ona ihtiyacı olana yakışır.
 
                                        ****
  Dünya sahnesinden ayrıldığında kırdığı cevizlerle karşılaşacak olan insanın adalete olan ihtiyacı tartışılabilir mi?
 
  Hani kendi iç dünyamızda bulduğumuz mazeretlerle kırdığımız cevizlerden bahsediyorum.

  Niyetimize ve o cevizleri kırarken içinde olduğumuz koşullara bakarak karar verecek olan ‘’adli mutlak’’ a ne kadar da güveniyoruz.
‘O beni biliyor’ diyoruz her şeyden önce. Kalbim temiz diye ekliyoruz sonra..

  Evet… Hakikaten öyle.

  Rabbimiz kalplerde olanın en gizlisini bilendir. Kulunun acziyetini de bilir gücünü de…Özünde iyi olana özüne göre muamele eder.

  O halde adalet istemeye hakkımız olması için adil olma bedelini ödememiz gerekmez mi?

                               ****
 Sevgimiz ya da kinimizden doğan kanaatlerimizin ne bize ne de dünyaya faydası yok.

 Bizden farklı düşünse de, bize göre hareket metodları yanlış olsa da bırakalım onların hesabını Allah görsün.

 Doğruya doğru yanlışa yanlış derken sevgimizi ve kinimizi bir kenara bırakalım.

 Adil olalım adil kalalım ki adalet bulalım..

 Selam ve selametle…